|
|
BAŻANT
Wśród bażantów wystepuje około 40 odmian, z czego kilka - różnych okresach - zostało sprowadzonych do nas i tu, w drodze krzyżówki, dały one obecnego bazanta łownego. Podstawowymi odmianami, z których pochodzi bażant łowny, były bażanty kolchijskie: kaukaski, mongolski i obrożny.
Bażant kolchijski k a u k a s k i:
Kogut - głowa ciemnozielona o fioletowym połysku, z dwoma małymi czubkami usznymi, szyja i pierś rdzawo-brązowe, purpurowo błyszczące z .czerwonymi i granatowymi plamkami. Oczy otoczone dużymi, czerwonymi różami. Grzbiet rdzawo-brązowy z ciemnymi i brązowymi plamami. Lotki brązowo-żółte. Ogon długi, żółtoczerwony w czarne prążki. Cieki szare, zakończone trzema palcami i nad nimi wyżej ostroga. Dziób jasno-brązowo-żółty. Kura - upierzenie z wierzchu brązowo-szare z czarnymi i ciemno-rdzawymi plamkami, od spodu jaśniejsze, ogon długi, ale mniejszy niż u koguta.
Bażant kolchijski m o n g o l s k i:
Kogut - upierzenie podobne do kaukaskiego z tym, że zdobi go szeroki, biały pierścień na szyi, z przodu nie zamknięty (przerwany), czubki niewidoczne. Upierzenie z wierzchu bardziej czerwono-purpurowe, pokrywy skrzydłowe jasnej.Kura - taka sama jak bażanta kaukaskiego.
Bażant kolchijski o b r o ź n y:
Kogut - wąski biały pierścień na szyi i biały pasek nad okiem, ogon i kuper jasno-niebieskawe lub zielonkawe. W pozostałej części upierzenie takie jak u kaukaskiego. Kura - taka sama jak bażanta kaukaskiego.
Kogut ma długość około 85-95 cm łącznie z ogonem, którego długość wynosi około 50 cm . Rozpiętość skrzydeł do75 cm . Kogut ma masę około 1,5 kg, a kura około 1 kg.
Bażant należy do ptaków, których byt w dużej mierze zależy od opieki hodowlanej (dokarmianie i tępienie szkodników), dlatego występuje przeważnie tylko tam, gdzie te konieczne warunki ma zapewnione. Inne warunki bytu to krzaki i woda.
Bażanty obierają ostoję w lasach mieszanych, tak pod względem rodzaju drzew, jak i wieku, przeplatanych gęstwinami krzewów oraz obfitujących w wodę, otoczonych suchymi, a nawet piaszczystymi polami uprawnymi. Bażant utrzymuje sie także na polach uprawnych, ale wtedy tylko, gdy znajduje osłonę w małych laskach lub nawet zaroslach i jeżeli w poblizu jest woda.
Bażant żywi się nasionami krzewów, jagodami leśnymi, mrówczymi jajami, wszelkimi owadami, nasionami zbóż i chwastów oraz trawą. Zjada także ślimaki, dżdżownice, larwy różnych owadów, a także stonkę. Bardzo lubi kukurydzę i przenicę.
Okres godowy zaczyna się w marcu i trwa do maja W maju-czerwcu kury składają 8-15 jaj koloru oliwkowozielonego, a następnie wysiadują je przez 24-25 dni. Młode po kilku godzinach już swobodnie poruszają się, a w drugim tygodniu próbują lotu. Bażant zakłada gniazdo często w miejscu najmniej do tego odpowiednim - w pobliżu ścieżek, dróg polnych i leśnych, a przy tym nie bardzo osłoniętym i dlatego duży ich procent jest niszczony przez szkodniki polne i leśne oraz ludzi.
Bażanty poza okresem lęgowym żyją w stadach. Chętnie przebywają w gęstwinach leśnych, krzakach i trzcinach w pobliżu wody. Bażant żeruje w ciągu dnia, noc spędza na drzewie lub w krzakach. Mimo swej wielkości jest mało wytrzymały na ciężkie warunki bytu, źle znosi zarówno głód, jak i nie sprzyjające warunki atmosferyczne, a młody bażant szczególnie. Długotrwałe słoty lub wysokie śniegi dziesiątkują także dorosłe osobniki W okresie lęgów deszcze i słoty mogą zniszczyć całe gniazda młodych. Głos bażanta wystraszonego brzmi. khok, khok, khok - a nawoływanie się koo, ko.
Polowanie
Polowanie na bażanty-koguty dozwolone jest w okresie od 30 września. Kury objęte są całoroczną ochroną, ale nie odnosi się to do ośrodków hodowli zwierzyny. Na bażanty poluje się z psem, z nagonką lub na deptaka. Do polowania z psem używa się psa legawego lub płochacza. Ten rodzaj polowania stosuje się w polu (łubin, kukurydza, buraki, kartofliska), na porębach lub młodnikach . Polowanie z nagonką polega na użyciu naganki do pędzenia bażantów na linię myśliwych. Myśliwi powinni stać w odległości 40-60 kroków od siebie (odległość ta zależna jest od długości linii i liczby myśliwych). Na skrzydłach ustawia się myśliwych w większych odstępach. Nagonka idzie bez krzyku, uderzając kijami o pnie drzew. Bażant ma szybki lot, ale podrywa się ciężko, często dopiero przy brzegu pędzenia. Może się więc zdarzyć, że kiedy nagonka jest już blisko linii myśliwych na ścianie lasu, bażanty podrywają się całym bukietem albo przelatują ciągiem, tzn. jeden za drugim po jednej linii, dlatego właśnie nagonka powinna się zatrzymać przed linią myśliwych. Nie wolno strzelać do bażanta cieknącego lub siedzącego na gałęzi.
| |